Road to Milano-Cortina

Writer // Boris Rodesch - Photography // Michel Verpoorten

Le ski-alpinisme fera son apparition aux Jeux olympiques de Milano Cortina, en 2026. Avec Maximilien Drion, la Belgique compte une vraie chance de médaille. Ce Brabançon de 27 ans, qui a grandi et qui vit dans le Valais en Suisse, a déjà validé son ticket olympique. Parmi ses meilleurs résultats, celui qui est aussi champion d’Europe de trail occupe — pour la troisième saison consécutive — la deuxième position du classement général de la Coupe du monde de ski-alpinisme.
Si tu devais présenter cette discipline ?

Le ski-alpinisme consiste à parcourir des itinéraires en montagne, en une ou plusieurs montées et descentes. Nos skis sont équipés d’une fixation mobile, qui permet d’avoir le talon libre en montée, et pour ne pas glisser en arrière, on colle sous nos skis des "peaux de phoque" synthétiques. Lorsque nous sommes au sommet, il suffit de les ôter pour entamer la descente en skiant dans un style alpin. Côté loisir, la discipline est connue sous le nom de ski de randonnée où prime la découverte de la montagne. L’idée étant de choisir ses propres itinéraires sans être limité aux remontées mécaniques ou aux pistes de ski. C’est une discipline qui apporte un vrai sentiment de liberté et d’évasion et qui réclame un certain goût de l’effort. Si le Comité international olympique a choisi de ne retenir que l’épreuve du sprint pour les Jeux, en coupe du monde, le ski-alpinisme réunit aussi quatre autres épreuves : la course individuelle, la course par équipes, la course verticale et le relais.

En quoi consiste l’épreuve du sprint ?

On part avec les skis et les peaux aux pieds. Après quelques virages serrés que l’on appelle "conversions", il faut s’arrêter pour retirer nos skis et les accrocher sur le sac, c’est ce qu’on appelle "le portage". Nous courons ensuite sur des marches taillées dans la neige en s’aidant de nos bâtons. Au sommet du portage, il faut retirer ses skis du sac et les remettre aux pieds. Après quelques mètres de dénivelé skis aux pieds, on enlève les peaux — c’est ce qu’on appelle le "dépeautage" — de la façon la plus rapide possible pour finalement descendre dans un slalom, au bout duquel nous attend une courte remontée où il faut "skater" (comme en ski de fond). C’est la course la plus courte (moins de 3 minutes) et nous sommes amenés à la répéter quatre fois sur une demi-journée (qualification, quarts de finale, demi-finale, finale). L’épreuve du sprint est un concentré de ski-alpinisme, réunissant tout ce qu’il faut maîtriser d’un point de vue technique : glisse, "manips", portage, conversions, descente. De mon côté, je peux justement encore m’améliorer dans les différentes "manips" — aussi appelées "transitions" — où je perds parfois du temps sur mes principaux rivaux.

Que préfères-tu dans ce sport ?

Ma passion s’articule autour de trois piliers. D’abord l’esprit de compétition et mon envie de performer et de continuer à progresser chaque jour. Ensuite, il y a la découverte. J’aime découvrir de nouveaux endroits et qu’il s’agisse du trail ou du ski-alpinisme, les deux sports m’offrent une énorme variété de terrains d’entrainement. Enfin, le partage est très important. Que ce soit via les réseaux sociaux ou lors de conférences, j’ai besoin de partager ma passion. Au final, pour être heureux, j’ai réalisé que je devais réunir au moins deux de ces trois piliers à chaque entrainement.

Pour conclure, quel sera ton objectif aux JO ?

Depuis ma première victoire en coupe du monde sur la course verticale, en 2021, chaque année, je démontre que je fais partie des meilleurs mondiaux sur l’ensemble des épreuves qui définit le ski-alpinisme. Je n’irai donc pas aux JO juste pour y participer, mais pour y performer.

Op de Olympische Spelen van Milaan Cortina in 2026 zal ski-alpinisme voor de eerste keer een discipline zijn. En met Maximilien Drion maakt België echt kans op een medaille. De 27-jarige Brabander groeide op in het Zwitserse Wallis (waar hij nog steeds woont) en heeft zijn ticket voor de Olympische Spelen al op zak. Een van de beste resultaten van deze Europees kampioen trailrunning is dat hij voor het derde seizoen op rij de tweede plaats inneemt in het algemeen klassement van de wereldbeker ski-alpinisme.

Hoe zou je deze discipline omschrijven?

Ski-alpinisme bestaat uit het afleggen van routes in de bergen, met één of meerdere beklimmingen en afdalingen. Onze ski's zijn uitgerust met een beweegbare binding waardoor de hiel vrij blijft tijdens het klimmen. Om te voorkomen dat we achteruitglijden, plakken we synthetische ‘zeehondenhuiden’ onder onze ski's. Als we eenmaal boven zijn aangekomen, halen we ze weg zodat we kunnen afdalen. Als vrijetijdssport staat deze discipline bekend als toerskiën, waarbij het ontdekken van de bergen voorop staat zonder afhankelijk te zijn van skiliften of skipistes. Het is een discipline die je echt een gevoel van vrijheid en ontsnapping geeft en die een zekere mate van inspanning vereist. Hoewel het Internationaal Olympisch Comité ervoor heeft gekozen om alleen het sprintonderdeel op te nemen in het Olympisch programma, omvat het wereldkampioenschap ski-alpinisme nog vier andere disciplines: de individuele race, de teamrace, de verticale race en de estafette.

Wat houdt de sprint in?

We starten op onze ski's met stijgvellen. Na een paar scherpe bochten, die we ‘conversies’ noemen, stoppen we om onze ski's uit te doen en hangen we ze aan onze rugzak, wat we ‘het dragen’ of ‘portage’ noemen. Vervolgens rennen we met behulp van onze stokken via de in sneeuw uitgehouwen treden naar boven. Boven aangekomen halen we de ski's van de rugzak en stappen we er weer op. Na een paar meter hoogteverschil op de ski's, halen we de stijgvellen weg (wat ‘dépeautage’ wordt genoemd) om uiteindelijk in een slalom naar beneden te glijden. Hierna volgt een korte klim waarbij we net als bij langlaufen moeten ‘skaten’. Het is de kortste wedstrijd (minder dan drie minuten) en we moeten deze vier keer (kwalificatie, kwartfinales, halve finales, finale) binnen een halve dag herhalen. De sprintwedstrijd is een compacte versie van het ski-alpinisme en vereist alle technische vaardigheden die nodig zijn: glijden, ‘manips’, dragen, conversies en afdalen. Zelf kan ik nog winst halen bij het wisselen van de ene naar de andere handeling waar ik soms nog tijd verlies ten opzichte van mijn belangrijkste rivalen.

Wat vind je het leukste aan deze sport?

Mijn passie draait om drie pijlers. Allereerst mijn competitieve instelling en mijn drang om elke dag beter te presteren en vooruitgang te boeken. Daarnaast het ontdekken: zowel trailrunning als ski-alpinisme bieden me een enorme verscheidenheid aan trainingsgebieden. Ten slotte vind ik het delen erg belangrijk, of dat nu via sociale media is of tijdens conferenties. Ik heb me uiteindelijk gerealiseerd dat ik, om gelukkig te zijn, bij elke training minstens twee van deze drie pijlers moet combineren.

Tot slot, wat is je doel voor de Olympische Spelen?

Sinds mijn eerste wereldkampioenschap op de verticale race in 2021 bewijs ik elk jaar opnieuw dat ik tot de wereldtop behoor in alle disciplines van het ski-alpinisme. Ik ga dus niet naar de Olympische Spelen alleen maar om het meedoen, maar om te presteren.

Maximilien Drion
www.maximiliendrion.com

www.teambelgium.be